Kort na de oprichting in Antwerpen vestigde poëzieboekhandel De Verloren tijd zich in 1984 in de Pijp in Amsterdam. In deze speciale boekwinkel, opgericht en gerund door de latere Balie-directeur Chris Keulemans, werden niet alleen bijzondere boeken verkocht, ook vonden er in het keldertje literaire avonden plaats en werd een begin gemaakt met het op kleine schaal uitgeven van veelal avant-gardistische literatuur.
In de loop der jaren ontwikkelde de boekwinkel zich tot een veelzijdig literair centrum dat zich richtte op poëzie en de marge van de literatuur. Midden jaren '90 verhuisde de inmiddels tot Perdu omgedoopte stichting naar het huidige pand aan de Kloveniersburgwal, waar met name “De Avonden” zich heeft ontwikkeld tot een klein maar belangwekkend en eigenwijs literair podium in de stad.
Perdu's plaats in het culturele veld
We leven in een tijd van overvloed, ook wat literatuur betreft. Vroeger was de keuze voor een lezer beperkt tot wat er in de winkel of de bibliotheek te krijgen was. De hiërarchie was duidelijk. De discussie over literatuur werd gedomineerd door een of twee stromingen en ook de literaire periferie – waar de stromingen van later uit voortkwamen - was een ruimte die, in vergelijking met de huidige tijd, te overzien was. Verstedelijking, globalisering, de ontmanteling van instituties en met name de komst van het internet hebben het blikveld van die lezer vergroot. Het is vooral in die periferie waar de hoeveelheid bewegingen, stromingen, gebeurtenissen en boeken inmiddels eindeloos lijkt.
Daarom is juist in deze tijd behoefte aan een organisatie die zich specialiseert in die periferie. Die ondanks de enormiteit van die wereld onder de oppervlakte juist daar haar weg weet te vinden en ook in staat is elementen daaruit het centrum in te brengen. Dat is niet alleen van belang omdat er geen centrum bestaat zonder een veelzijdige, levendige periferie, maar vooral ook omdat de periferie van vandaag het centrum van morgen kan zijn. Zonder die dynamiek geen cultuurontwikkeling, geen symbiose, geen dwarsverbanden en geen vernieuwing.
Perdu is zo'n organisatie. Met haar missie, maar zeker ook met haar organisatiestructuur is Perdu perfect toegerust om de uitdagingen die voortkomen uit de overvloed aan periferie aan te gaan, en de zegeningen ervan maximaal tot uitdrukking te laten komen.
Perdu staat voor het uitdragen en ontwikkelen van de poëzie in het Nederlandse taalgebied in samenhang met andere kunsten. Daartoe brengt zij op haar podium experimentele en geëngageerde vormen van literatuur met de dichtkunst als focus en reflectie als uitgangspunt. Haar boekhandel vormt in Nederland een unieke verzamelplaats voor poëzie en de literatuur daarover. Haar uitgeverij biedt de mogelijkheid in de voorhoede van de literaire wereld te publiceren. Als geheel kan Perdu hierdoor niet alleen aandacht voor en ontwikkeling binnen de poëzie stimuleren maar ook een broedplaats zijn voor talent.
Stichting Perdu bestaat uit verschillende afdelingen. Deze hebben allemaal specifieke kwaliteiten en een eigen dynamiek. Maar binnen de muren van de Stichting scheppen ze in onderlinge uitwisseling het perfecte (zelf)kritische en inspirerende klimaat waarin creativiteit kan bloeien en talent zich kan ontplooien.
In de loop der jaren ontwikkelde de boekwinkel zich tot een veelzijdig literair centrum dat zich richtte op poëzie en de marge van de literatuur. Midden jaren '90 verhuisde de inmiddels tot Perdu omgedoopte stichting naar het huidige pand aan de Kloveniersburgwal, waar met name “De Avonden” zich heeft ontwikkeld tot een klein maar belangwekkend en eigenwijs literair podium in de stad.
Perdu's plaats in het culturele veld
We leven in een tijd van overvloed, ook wat literatuur betreft. Vroeger was de keuze voor een lezer beperkt tot wat er in de winkel of de bibliotheek te krijgen was. De hiërarchie was duidelijk. De discussie over literatuur werd gedomineerd door een of twee stromingen en ook de literaire periferie – waar de stromingen van later uit voortkwamen - was een ruimte die, in vergelijking met de huidige tijd, te overzien was. Verstedelijking, globalisering, de ontmanteling van instituties en met name de komst van het internet hebben het blikveld van die lezer vergroot. Het is vooral in die periferie waar de hoeveelheid bewegingen, stromingen, gebeurtenissen en boeken inmiddels eindeloos lijkt.
Daarom is juist in deze tijd behoefte aan een organisatie die zich specialiseert in die periferie. Die ondanks de enormiteit van die wereld onder de oppervlakte juist daar haar weg weet te vinden en ook in staat is elementen daaruit het centrum in te brengen. Dat is niet alleen van belang omdat er geen centrum bestaat zonder een veelzijdige, levendige periferie, maar vooral ook omdat de periferie van vandaag het centrum van morgen kan zijn. Zonder die dynamiek geen cultuurontwikkeling, geen symbiose, geen dwarsverbanden en geen vernieuwing.
Perdu is zo'n organisatie. Met haar missie, maar zeker ook met haar organisatiestructuur is Perdu perfect toegerust om de uitdagingen die voortkomen uit de overvloed aan periferie aan te gaan, en de zegeningen ervan maximaal tot uitdrukking te laten komen.
Perdu staat voor het uitdragen en ontwikkelen van de poëzie in het Nederlandse taalgebied in samenhang met andere kunsten. Daartoe brengt zij op haar podium experimentele en geëngageerde vormen van literatuur met de dichtkunst als focus en reflectie als uitgangspunt. Haar boekhandel vormt in Nederland een unieke verzamelplaats voor poëzie en de literatuur daarover. Haar uitgeverij biedt de mogelijkheid in de voorhoede van de literaire wereld te publiceren. Als geheel kan Perdu hierdoor niet alleen aandacht voor en ontwikkeling binnen de poëzie stimuleren maar ook een broedplaats zijn voor talent.
Stichting Perdu bestaat uit verschillende afdelingen. Deze hebben allemaal specifieke kwaliteiten en een eigen dynamiek. Maar binnen de muren van de Stichting scheppen ze in onderlinge uitwisseling het perfecte (zelf)kritische en inspirerende klimaat waarin creativiteit kan bloeien en talent zich kan ontplooien.
