Met je reisgenoten ga je in 35 minuten in een bus over de wereld: over bergen en langs dalen, door tunnels en donkere bossen in de nacht en zelfs over de bodem van de zee. Met zeepaardjes en al. Onderweg wordt er soep gekookt, gedronken en gegeten, kaart gespeeld, schapen geteld, geslapen, gedroomd. De bus hobbelt soms wat heen en weer, maar eng wordt het niet. Wel een beetje spannend.
Judith Nab gebruikte herinneringen aan een grote reis die ze als kind met haar familie maakte. Ze maakte animaties van foto’s, objecten en veel landschapstekeningen van tientallen meters lang. Op de ramen van de bus (videoschermen) glijden de landschappen langs je heen. De bus beweegt, je bent onderweg. En het geluid laat je horen waar je bent, in de grote stad, in Spanje of in het ijzige Alaska en Siberië. De grote reis is een installatie voor jonge kinderen: associatief, herkenbaar en sfeervol. De bus is een oude lijnbus met een interieur op kinderformaat. De bus kan echt rijden. Maar na het avontuur blijkt dat hij helemaal niet van z’n plek is geweest. 
Judith Nab studeerde en werkte zes jaar in Parijs. In 1991 richtte ze aldaar de stichting Théâtre Espace Imaginaire op en werkte samen met andere kunstenaars, componisten en onafhankelijke technici voornamelijk aan woordeloze installaties en beeldend theater, met en zonder acteurs. Ze gebruikt hiervoor nieuwe en oude media: optische illusies, bewegende objecten,(animatie) film,video, licht (en schaduw),found footage (samples op film of in geluid), fragmenten van interviews e.a. Meestal speelt de omgeving een grote rol en spelen de projecten zich af op in zeer uiteenlopende ruimtes of bijzondere bestaande lokaties.
Judith Nab werkt regelmatig in verschillende Europese landen, en in het bijzonder in Frankrijk, België, Italië, Zwitserland en Nederland.