In deze solo van Fabian Holle volgen we de gedachten van een slechthorende jongen van 12 jaar met een rijke fantasie. Hij staat op de grens naar volwassen-heid. Door zijn gehoorbeperking mist hij veel van de wereld; nuances in communicatie en gevoelens. Misverstanden leiden tot ruzies met z’n moeder en z'n vrienden. Hij twijfelt aan zichzelf. Ligt het aan hem dat mensen hem niet begrijpen? En hij de mensen maar half?  Hij raakt steeds meer verstrikt in zijn fantasie. Ziet zichzelf als held tegen wil en dank. Hij fantaseert dat hij van een gebouw springt, want echte helden overwinnen hun angsten. Zijn grootste angst is de diepte