Ga direct naar inhoud

Titus, zoon van Rembrandt

Vier 400 jaar Rembrandt in 2019!

Blauwe golf

Prachtige familievoorstelling over Rembrandt van Rijn en zijn zoon Titus.

Titus is de slimme, opstandige, levenslustige zoon van Rembrandt. Hij wordt na de dood van zijn moeder Saskia, liefdevol opgevoed door zijn stiefmoeder Hendrickje. Maar Titus heeft het niet makkelijk, want zijn vader heeft een belangrijke opdracht van Jan Six, de burgemeester van Amsterdam. En omdat alle aandacht van Rembrandt vooral in het maken van dat schilderij gaat, voelt Titus zich verwaarloosd door zijn vader.

Als hij op een dag besluit dat zijn vader opnieuw geen tijd voor hem heeft doet hij iets ongelooflijk stouts.

Titus gooit een lepel van zijn pap op het pas geschilderde schilderij van Jan Six. Terwijl Hendrickje verbijsterend de schade overziet gaat de bel. Het is Jan Six. Hij komt het schilderij ophalen. En hij heeft geld bij zich. Maar de pap druipt ervan af. Kan het schilderij nog schoon gemaakt? Heeft Titus ineens toch de aandacht van Rembrandt? Loopt het goed af met Jan Six?

Kom kijken in de wereld van Rembrandt. Meester schilder, maar ook vader van een zoon. Hoe doe je dat. Schilderen en ook een zoon opvoeden? Een humoristisch voorstelling, ontroerend en magisch

Titus, zoon van Rembrandt past heel mooi in 2019. Het Rembrandt jaar. Want eigenlijk is het niet echt anders dan 400 jaar geleden!

Ila van der Pouw verbaast haar publiek al jaren door haar vakmanschap, de wijze waarop zij door haar stemgebruik en manipulatie haar poppen tot leven laat komen. In ‘Titus’ zal ze nog een stapje verder gaan en een link leggen tussen klassieke beeldende kunst uit de Gouden Eeuw en de beeldtaal waarin de kinderen van nu denken en communiceren. ‘Titus’ gaat over de sprekende kracht van het beeld. Beeldtaal, dus, maar vooral theater.

Bij de voorstellingen van Ila van der Pouw vergeet je dat je naar poppen kijkt. Ila werd genomineerd voor de Rabobank Cultuurprijs en won de publieksprijs van het Noord Hollands Dagblad. Uit het juryrapport: “De zorgvuldige en pakkende manier waarop Ila van der Pouw haar poppen in een magisch verhaal tot leven weet te brengen doet de grens tussen spel en werkelijkheid vervagen.”