Kabouters, ze hebben bestaan. Daarvan waren de mensen vroeger overtuigd. Er bestaan nog altijd verhalen over kabouters, zoals het Waterlandse verhaal over de klabouter uit Zuiderwoude. Veel van de Waterlandse volksverhalen hebben we te danken aan Cornelis Bakker (1863- 1933). Hij was huisarts in Broek in Waterland. Zijn grote hobby: het opschrijven van volksverhalen die hij in zijn omgeving hoorde. Volksverhalen zijn van alle tijden. Sommige verhalen zijn jong, van deze tijd. Heb je misschien wel eens van de 'broodje aap-verhalen' gehoord? Die kunnen best oud worden. Zo is elk volksverhaal ten slotte begonnen. Een voorbeeld van een modern verhaal is dat over een UFO die een Purmerender in 1990 bij Monnickendam heeft gezien. De UFO 'haalde' de krant. Voor de mensen die er, soms heel lang geleden, naar luisterden of ze zelf vertelden, waren de verhalen belangrijk. Het vertelde iets over hun tijd, hun leven, hun inzichten, hun voorouders. Het spoorde de mensen aan geen scheve schaats te rijden. De verhalen werden 's avonds bij de haard verteld binnen het gezin. Stel je eens voor, een avond in de herfst of winter. Regen- of stormachtig weer.